Natasja

De IJslandse documentaire ‘Inn Saei’ raakte iets bij mij. De film is een verhaal over bezieling, wetenschap, creativiteit, wijsheid en onze ware aard. Het gaat over contact maken door middel van empathie en intuïtie in een wereld vol afleiding en stress. Zelf merkte ik al langer dat we vooral uit ons hoofd leven, wat op lange termijn onze gezondheid en welzijn aantast. 

Innerlijke kompas

In 2014 besloot ik, na eerst wat drempels en oordelen te overwinnen, zes weken alleen op reis te gaan naar Indonesië en Papoea. Dit had ik nooit eerder gedaan. Het bleek life-changing. Ik had geen plan, volgde gewoon mijn innerlijke kompas, mijn intuïtie. De reis was een aaneenschakeling van mooie ontmoetingen met een diversiteit aan prachtige natuur en mensen. De grote fysieke afstand met mijn gezin en andere dierbaren bleek onze verbinding juist te versterken. 

Inn Saei klopt

Eenmaal thuis vroeg ik mij af waarom ik hier zo weinig vanuit mijn hart leefde. Daar lag mijn opdracht en dit proces leeft tot op de dag van vandaag voort. Dat ik Inn Saei mag vormgeven komt uit het volgen van mijn innerlijk weten. Dichtbij je ware zelf komen gun ik iedereen. Het is een proces van vallen en opstaan. En als je uit je hoofd komt en meer je gevoel volgt, voel je op de juiste momenten je hart een sprongetje maken en weet je dat het klopt. 

Een plek voor iedereen

Mijn persoonlijke missie voor Inn Saei is het bouwen aan veerkrachtige gemeenschappen. Een plek waar jong en oud bij elkaar mogen zijn, kort- of langdurig. Mensen die er leven met liefdevolle aandacht voor elkaar en de natuur. Waar kennis en wijsheid wordt uitgewisseld. Maar ook pijn, verdriet en onzekerheid. Een plek waar alles ontvangen wordt en er zijn mag. Een veilige plek die als thuis voelt. 

Ik geloof in verbinding en eenheid en steeds meer verbeeldde ik mij hoe die plek eruit zou zien: natuur met bomen, een vijver, fluitende vogeltjes, houten huisjes en een ceremonieruimte. Een oudere man in gesprek met een jongere. Inn Saei draagt eraan bij dat deze verbeelding steeds meer werkelijkheid wordt. 

Thuiskomen

Mijn eerste kennismaking met deze bijzondere plek in Drenthe was in 2021, toen ik er een workshop sjamanendrum bouwen volgde. De wandeling over het terrein beleefde ik meteen als magisch. Het voelt als thuiskomen. Je merkt dat er veel liefde is gestoken in de opbouw. Het is gecultiveerde natuur waardoor het heel comfortabel voelt. Toen ik er later terugkwam voor een stilteretraite raakte ik nog meer bevriend met de omgeving. Ook in de winter bleek het een heerlijk verblijf. De sneeuw werkte betoverend. Met een bijl hakte ik een wak in het ijs van de vijver om af te koelen na een bezoekje in de sauna. Na het weekend was ik volledig opgeladen. 

De bedoeling

Toen de vorige eigenaren vertelden dat ze plannen hadden om naar het buitenland te gaan, had ik nog geen enkel idee dat wij iets zouden kunnen met deze plek. Het was te groots, te onbereikbaar. Bij mijn derde bezoek hoorde ik dat hun plannen serieus werden. Nog viel het kwartje niet bij mij. Eenmaal thuis vertelde ik het verhaal aan Ramon, we keken elkaar aan en ik dacht ineens: ‘Oooh, is het de bedoeling dat WIJ iets met deze plek gaan doen?’ Vanaf toen ging het snel en in september 2022 was de sleuteloverdracht. Hoewel het ons thuis is, voel ik dat het gedeeld mag worden. Dat OHANA groter is dan ons gezin. Ik ben erg dankbaar dat mijn verbeelding steeds meer vorm aan het krijgen is. 

Alles mag groeien

Ik geniet van alle bijzondere ontmoetingen. Ieder mens heeft weer iets anders meegemaakt en hieruit ontstaat zoveel waarde voor anderen en dus zoveel om te geven. Alleen al aan onze keukentafel hebben vele ontmoetingen plaatsgevonden. We wisselen daar uit en stemmen daar ook met elkaar af. Bij samenwerkingen, wat kunnen we betekenen? Wat zijn elkaars verwachtingen? Resoneert het met elkaar? Daar ontstaat de bodem van waaruit alles mag groeien. 

De metgezellen waar we deze ‘reis’ mee beleven zijn enorm van betekenis. Samen creëren we Inn Saei. Ook met deelnemers ontstaat er altijd iets moois. Als ze voor het eerst binnenkomen zijn ze wat onwennig. Vertrekken ze weer, na een bijzondere dag of weekend, is er een band. Het doet mij goed om te zien dat mensen zich thuis voelen, weer beter in verbinding staan met zichzelf en weer vertrouwen ervaren of gewoon een superfijne dag hebben gehad en hebben genoten.

We doen het samen

De kwetsbaarheid en moed waarmee gasten een proces ingaan bewonder ik enorm. Als ik daarna zie hoe open en licht ze zijn, raakt mij dat elke keer weer. Dat werkt door in mijn eigen heling. We zijn onderdeel van een groter geheel en doen het samen. Ik voel daar diepe dankbaarheid voor. Ik leer niet alleen veel van anderen, maar ook van de plek zelf. Door wat er allemaal bij komt kijken, krijg ik veel lessen in onder andere geduld. En eigenlijk dat alles een eigen ritme heeft als je meer en meer gaat vertrouwen. 

Ik wil nog zoveel, maar dat wil niet zeggen dat het morgen af hoeft. Meebewegen met de natuur en wat er gebeurt gaat mij steeds beter af. Ook weet ik dat ik mag vertrouwen op de uitkomst, zonder nu de antwoorden al te weten. Inn Saei helpt mij groeien en bloeien. Dat ik dat samen met Ramon mag doen voelt enorm dankbaar, krachtig en heel liefdevol. 

Typisch Natasja

Gastvrij, leergierig, avontuurlijk, ondernemend, natuurliefhebber, warmhartig, snelle denker, open, sensitief, betrokken, aanpakker, netwerker, verbinder, goede prater en luisteraar. Soms wat chaotisch :)

‘Mijn missie is om bij te dragen aan onvoorwaardelijke liefde en het openen van ons hart, door een lichtje te schijnen op het donker, waardoor het licht dat in ons allen brandt steeds zichtbaarder en voelbaarder wordt.’